Het is weer volop tijd voor de Plantsoenendienst. In de winter waren ze al druk met snoeien en aanverwante zaken. Maar nu is het lente en ja hoor, de bladblazers kunnen aanrukken. Bladblazers hoor ik u denken, die zijn toch voor de herfst? Dat klopt, in de herfst doen ze nuttige zaken. Zoals de blaadjes van de weg blazen. Keurig op een hoopje langs de kant waar dan weer een trekker met een enorme stofzuigerslang de boel komt inhaleren. Dat alles wordt op een afgelegen plek gedumpt alwaar het kan composteren. Waarna het volgend jaar weer teruggelegd kan worden op de plek waar het vandaan kwam. Maar in het voorjaar doet de bladblazer ook goed werk, niet op de stoep, maar in de plantenperkjes. Al die slordige blaadjes die daar tussen liggen te vergaan. Het is een onverzorgd gezicht. En dus zijn ze al een paar weken lang met man en macht aan het werk in ons lommerrijke dorp. Wat een nuttig karwei.
Voordat onze gemeente gefuseerd is moesten we het doen met onze eigen plantsoenarbeiders. En eerlijk is eerlijk ik heb ze menigmaal betrapt op het hangen op een hark en/of schop tijdens diensttijd (oh hoe heerlijk, cliches bestaan), maar ik mis onze jongens. Het waren tenslotte onze plantsoenarbeiders. Wie zijn deze vreemden die onze hondendrollen voor zich uit blazen? En beter nog: wie beslist dat zij hier mogen werken? Wie beslist dat van alle noodzakelijke karweitjes die je binnen onze gemeente grenzen maar kunt verzinnen dit op dit moment het meest urgent is? Werkverschaffing anno 2010. Het bestaat nog, die communistische idealen, werk voor iedereen! En dat in een VVD dorp.
Dat communistische zit er trouwens goed in bij deze kerels. Een buurtbewoner had het onzalige idee opgevat om het gemeenteperkje pal voor zijn deur op te vrolijken met een dennenboom. Leuk zo’n boom, dacht hij. Sfeervol, ook in de winter. Hoe haalt ie het in zijn hoofd. Iedereen krijgt hetzelfde perkje. Geen koppen, in dit geval bomen, boven het maaiveld. De kettingzaag deed goed werk. Bezwaarschrift kunt u later indienen. Nog mooier is het verhaal dat de gemeente honderden betonnen ballen voor ons had aangeschaft. Met een diameter van een meter. Alle hoogstpersoonlijk door onze nieuwe plantsoenvrienden geplaatst. Die staan decoratief, en zwaar verankerd, in het straatbeeld. Bovendien voorkom je dat stoute buurtbewoners hun auto voor de deur parkeren. Twee vliegen in één klap. De gemeente is er voor haar bewoners tenslotte. Oh ja, de openbare basisschool kan niet uitbreiden. Daar is geen geld voor.