Sinds 1 januari 2016 krijg je geen plastic zakje meer bij de winkel. ‘Wilt u er een tasje bij? Dat is dan 15 eurocent.’ We hebben thuis een kliko speciaal voor het plastic gekregen. Komen ze één keer in de zes weken legen. Bomvol is ie tegen die tijd. Ik snap dat plastic zakjes verbod wel. Ben ik ook wel voor. Maar of het de plastic afvalberg tegen gaat houden? Alles is plastic in ons leven. Onze kleding, schoenen, pennen, stoelen. Voor onze gebouwen gebruiken we plastic met houtstructuur. Alles wat we kopen is verpakt in plastic. Onze worst, kaas, melk, groente, het netje van de sinaasappelen: plastic. Of het is van karton, maar daar zit dan weer een plastic laagje op. Vlapak, yoghurtpak, de doos van de nieuwe stofzuiger, nieuwe tv. Is ook niet goed. En dat moet dus stoppen. Plastic valt uiteen in kleine deeltjes en die deeltjes gaan overal in zitten. Zitten ze al. In 50 jaar tijd hebben we de hele wereld verplastict. Misschien valt het zo ver uiteen dat het niet meer te traceren valt, dat het niet bestaat, maar er wel is, en dat we allemaal sterven. Of niet. Ik weet het niet.
Hoe komen we hier ooit vanaf? Je mag het niet in de open haard verstoken. Dat is slecht voor het milieu (maar wel weer leuk om te doen, brandt lekker, met verschillende kleurtjes), uiteraard een no-go. We kunnen het gewoon in de vuilnisbak gooien, wordt het officieel verbrand, is minder slecht voor het milieu. Met een dioxine vervuiling als bonus. Er komt veel in zee terecht. Gaan de visjes dood. We kunnen het recyclen. We maken er een mooi bermpaaltje van of zoiets en na verloop van tijd verdwijnt ie ergens in de grond, of we verbranden het alsnog in de verbrandingsoven. Dat is slechts uitstel
Ik denk dat we iets anders moeten doen. Een verbod op plastic verpakkingsmateriaal. Dat zou een hoop plastic schelen! Misschien een te grote stap? Laten we dan klein beginnen. Kleine plastic verbodjes. En stapje voor stapje bij een plasticloze wereld komen.
Ik stel voor om na het plastic zakje van de winkel te verbieden: het plastic vorkje van de patatzaak! Al die miljoenen polystyrenen (of waar het ook van gemaakt is) kutvorkjes, waar je halverwege je frikandel-speciaal een stuk vanaf breekt, wat je dan moet zien te vinden in je gele en rode smurrie, of misschien zit ie in je frikandel, stop je ‘m zo in je mond, slik je ‘m door of prikt ie keihard in je gehemelte, verdwijnen nu in het milieu. Die gaan we verbieden. Weg ermee! Neem zelf maar een vork van thuis mee. Of koop er een voor 15 eurocent. Zo draagt de patatzaak ook nog eens bij aan een beter milieu. Wie had dat kunnen denken? En daarna het plastic patatbakje, het plastic omhulsel van de reclamefolders, het plastic venstertje van onze enveloppen. Ga zo maar door. Ik geloof erin. Wie gelooft mij?
Tino Boersen